інтуітыві́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтуітыві́сцкі інтуітыві́сцкая інтуітыві́сцкае інтуітыві́сцкія
Р. інтуітыві́сцкага інтуітыві́сцкай
інтуітыві́сцкае		 інтуітыві́сцкага інтуітыві́сцкіх
Д. інтуітыві́сцкаму інтуітыві́сцкай інтуітыві́сцкаму інтуітыві́сцкім
В. інтуітыві́сцкі (неадуш.)
інтуітыві́сцкага (адуш.)		 інтуітыві́сцкую інтуітыві́сцкае інтуітыві́сцкія (неадуш.)
інтуітыві́сцкіх (адуш.)
Т. інтуітыві́сцкім інтуітыві́сцкай
інтуітыві́сцкаю		 інтуітыві́сцкім інтуітыві́сцкімі
М. інтуітыві́сцкім інтуітыві́сцкай інтуітыві́сцкім інтуітыві́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)