інструменто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| інструменто́ўка | |
| інструменто́ўкі | |
| інструменто́ўцы | |
| інструменто́ўку | |
| інструменто́ўкай інструменто́ўкаю |
|
| інструменто́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)