інструмента́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інструмента́льшчык інструмента́льшчыкі
Р. інструмента́льшчыка інструмента́льшчыкаў
Д. інструмента́льшчыку інструмента́льшчыкам
В. інструмента́льшчыка інструмента́льшчыкаў
Т. інструмента́льшчыкам інструмента́льшчыкамі
М. інструмента́льшчыку інструмента́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)