індыві́дуум
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
індыві́дуум | індыві́дуумы | |
індыві́дуума | індыві́дуумаў | |
індыві́дууму | індыві́дуумам | |
індыві́дуума | індыві́дуумаў | |
індыві́дуумам | індыві́дуумамі | |
індыві́дууме | індыві́дуумах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)