індывідуа́льна-тыпалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індывідуа́льна-тыпалагі́чны індывідуа́льна-тыпалагі́чная індывідуа́льна-тыпалагі́чнае індывідуа́льна-тыпалагі́чныя
Р. індывідуа́льна-тыпалагі́чнага індывідуа́льна-тыпалагі́чнай
індывідуа́льна-тыпалагі́чнае		 індывідуа́льна-тыпалагі́чнага індывідуа́льна-тыпалагі́чных
Д. індывідуа́льна-тыпалагі́чнаму індывідуа́льна-тыпалагі́чнай індывідуа́льна-тыпалагі́чнаму індывідуа́льна-тыпалагі́чным
В. індывідуа́льна-тыпалагі́чны (неадуш.)
індывідуа́льна-тыпалагі́чнага (адуш.)		 індывідуа́льна-тыпалагі́чную індывідуа́льна-тыпалагі́чнае індывідуа́льна-тыпалагі́чныя (неадуш.)
індывідуа́льна-тыпалагі́чных (адуш.)
Т. індывідуа́льна-тыпалагі́чным індывідуа́льна-тыпалагі́чнай
індывідуа́льна-тыпалагі́чнаю		 індывідуа́льна-тыпалагі́чным індывідуа́льна-тыпалагі́чнымі
М. індывідуа́льна-тыпалагі́чным індывідуа́льна-тыпалагі́чнай індывідуа́льна-тыпалагі́чным індывідуа́льна-тыпалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)