індаеўрапе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індаеўрапе́йскі індаеўрапе́йская індаеўрапе́йскае індаеўрапе́йскія
Р. індаеўрапе́йскага індаеўрапе́йскай
індаеўрапе́йскае		 індаеўрапе́йскага індаеўрапе́йскіх
Д. індаеўрапе́йскаму індаеўрапе́йскай індаеўрапе́йскаму індаеўрапе́йскім
В. індаеўрапе́йскі (неадуш.)
індаеўрапе́йскага (адуш.)		 індаеўрапе́йскую індаеўрапе́йскае індаеўрапе́йскія (неадуш.)
індаеўрапе́йскіх (адуш.)
Т. індаеўрапе́йскім індаеўрапе́йскай
індаеўрапе́йскаю		 індаеўрапе́йскім індаеўрапе́йскімі
М. індаеўрапе́йскім індаеўрапе́йскай індаеўрапе́йскім індаеўрапе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)