індагерма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індагерма́нскі індагерма́нская індагерма́нскае індагерма́нскія
Р. індагерма́нскага індагерма́нскай
індагерма́нскае		 індагерма́нскага індагерма́нскіх
Д. індагерма́нскаму індагерма́нскай індагерма́нскаму індагерма́нскім
В. індагерма́нскі (неадуш.)
індагерма́нскага (адуш.)		 індагерма́нскую індагерма́нскае індагерма́нскія (неадуш.)
індагерма́нскіх (адуш.)
Т. індагерма́нскім індагерма́нскай
індагерма́нскаю		 індагерма́нскім індагерма́нскімі
М. індагерма́нскім індагерма́нскай індагерма́нскім індагерма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)