інгібі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
інгібі́раванне | інгібі́раванні | |
інгібі́равання | інгібі́раванняў | |
інгібі́раванню | інгібі́раванням | |
інгібі́раванне | інгібі́раванні | |
інгібі́раваннем | інгібі́раваннямі | |
інгібі́раванні | інгібі́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)