інакулі́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| інакулі́рую | інакулі́руем | |
| інакулі́руеш | інакулі́руеце | |
| інакулі́руе | інакулі́руюць | |
| Прошлы час | ||
| інакулі́раваў | інакулі́равалі | |
| інакулі́равала | ||
| інакулі́равала | ||
| Загадны лад | ||
| інакулі́руй | інакулі́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| інакулі́раваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)