інакулі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| інакулі́раванне | |
| інакулі́равання | |
| інакулі́раванню | |
| інакулі́раванне | |
| інакулі́раваннем | |
| інакулі́раванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)