імяні́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імяні́ннік імяні́ннікі
Р. імяні́нніка імяні́ннікаў
Д. імяні́нніку імяні́ннікам
В. імяні́нніка імяні́ннікаў
Т. імяні́ннікам імяні́ннікамі
М. імяні́нніку імяні́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)