імператы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імператы́ўны імператы́ўная імператы́ўнае імператы́ўныя
Р. імператы́ўнага імператы́ўнай
імператы́ўнае		 імператы́ўнага імператы́ўных
Д. імператы́ўнаму імператы́ўнай імператы́ўнаму імператы́ўным
В. імператы́ўны (неадуш.)
імператы́ўнага (адуш.)		 імператы́ўную імператы́ўнае імператы́ўныя (неадуш.)
імператы́ўных (адуш.)
Т. імператы́ўным імператы́ўнай
імператы́ўнаю		 імператы́ўным імператы́ўнымі
М. імператы́ўным імператы́ўнай імператы́ўным імператы́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)