імператы́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імператы́ў імператы́вы
Р. імператы́ва імператы́ваў
Д. імператы́ву імператы́вам
В. імператы́ў імператы́вы
Т. імператы́вам імператы́вамі
М. імператы́ве імператы́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)