імператры́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
імператры́ца | імператры́цы | |
імператры́цы | імператры́ц | |
імператры́цы | імператры́цам | |
імператры́цу | імператры́ц | |
імператры́цай імператры́цаю |
імператры́цамі | |
імператры́цы | імператры́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)