імкне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
імкне́нне | імкне́нні | |
імкне́ння | імкне́нняў | |
імкне́нню | імкне́нням | |
імкне́нне | імкне́нні | |
імкне́ннем | імкне́ннямі | |
імкне́нні | імкне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)