імкне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| імкне́нне | імкне́нні | |
| імкне́ння | імкне́нняў | |
| імкне́нню | імкне́нням | |
| імкне́нне | імкне́нні | |
| імкне́ннем | імкне́ннямі | |
| імкне́нні | імкне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)