імерэці́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| імерэці́н | імерэці́ны | |
| імерэці́на | імерэці́наў | |
| імерэці́ну | імерэці́нам | |
| імерэці́на | імерэці́наў | |
| імерэці́нам | імерэці́намі | |
| імерэці́не | імерэці́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)