іме́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| іме́ннік | іме́ннікі | |
| іме́нніка | іме́ннікаў | |
| іме́нніку | іме́ннікам | |
| іме́ннік | іме́ннікі | |
| іме́ннікам | іме́ннікамі | |
| іме́нніку | іме́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)