іме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
іме́нне | іме́нні | |
іме́ння | іме́нняў | |
іме́нню | іме́нням | |
іме́нне | іме́нні | |
іме́ннем | іме́ннямі | |
іме́нні | іме́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)