імабілізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імабілізава́ны імабілізава́ная імабілізава́нае імабілізава́ныя
Р. імабілізава́нага імабілізава́най
імабілізава́нае		 імабілізава́нага імабілізава́ных
Д. імабілізава́наму імабілізава́най імабілізава́наму імабілізава́ным
В. імабілізава́ны (неадуш.)
імабілізава́нага (адуш.)		 імабілізава́ную імабілізава́нае імабілізава́ныя (неадуш.)
імабілізава́ных (адуш.)
Т. імабілізава́ным імабілізава́най
імабілізава́наю		 імабілізава́ным імабілізава́нымі
М. імабілізава́ным імабілізава́най імабілізава́ным імабілізава́ных

Кароткая форма: імабілізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)