ільго́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
ільго́тніца | ільго́тніцы | |
ільго́тніцы | ільго́тніц | |
ільго́тніцы | ільго́тніцам | |
ільго́тніцу | ільго́тніц | |
ільго́тніцай ільго́тніцаю |
ільго́тніцамі | |
ільго́тніцы | ільго́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)