ільго́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ільго́тніца | ільго́тніцы | |
| ільго́тніцы | ільго́тніц | |
| ільго́тніцы | ільго́тніцам | |
| ільго́тніцу | ільго́тніц | |
| ільго́тніцай ільго́тніцаю |
ільго́тніцамі | |
| ільго́тніцы | ільго́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)