ільго́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ільго́тнік | ільго́тнікі | |
| ільго́тніка | ільго́тнікаў | |
| ільго́тніку | ільго́тнікам | |
| ільго́тніка | ільго́тнікаў | |
| ільго́тнікам | ільго́тнікамі | |
| ільго́тніку | ільго́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)