ільвя́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ільвя́тнік ільвя́тнікі
Р. ільвя́тніка ільвя́тнікаў
Д. ільвя́тніку ільвя́тнікам
В. ільвя́тнік ільвя́тнікі
Т. ільвя́тнікам ільвя́тнікамі
М. ільвя́тніку ільвя́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)