ілжэсве́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ілжэсве́дчы ілжэсве́дчая ілжэсве́дчае ілжэсве́дчыя
Р. ілжэсве́дчага ілжэсве́дчай
ілжэсве́дчае		 ілжэсве́дчага ілжэсве́дчых
Д. ілжэсве́дчаму ілжэсве́дчай ілжэсве́дчаму ілжэсве́дчым
В. ілжэсве́дчы (неадуш.)
ілжэсве́дчага (адуш.)		 ілжэсве́дчую ілжэсве́дчае ілжэсве́дчыя (неадуш.)
ілжэсве́дчых (адуш.)
Т. ілжэсве́дчым ілжэсве́дчай
ілжэсве́дчаю		 ілжэсве́дчым ілжэсве́дчымі
М. ілжэсве́дчым ілжэсве́дчай ілжэсве́дчым ілжэсве́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)