ілжэпраро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ілжэпраро́чны ілжэпраро́чная ілжэпраро́чнае ілжэпраро́чныя
Р. ілжэпраро́чнага ілжэпраро́чнай
ілжэпраро́чнае		 ілжэпраро́чнага ілжэпраро́чных
Д. ілжэпраро́чнаму ілжэпраро́чнай ілжэпраро́чнаму ілжэпраро́чным
В. ілжэпраро́чны (неадуш.)
ілжэпраро́чнага (адуш.)		 ілжэпраро́чную ілжэпраро́чнае ілжэпраро́чныя (неадуш.)
ілжэпраро́чных (адуш.)
Т. ілжэпраро́чным ілжэпраро́чнай
ілжэпраро́чнаю		 ілжэпраро́чным ілжэпраро́чнымі
М. ілжэпраро́чным ілжэпраро́чнай ілжэпраро́чным ілжэпраро́чных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)