ілжэнавуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ілжэнавуко́вы ілжэнавуко́вая ілжэнавуко́вае ілжэнавуко́выя
Р. ілжэнавуко́вага ілжэнавуко́вай
ілжэнавуко́вае		 ілжэнавуко́вага ілжэнавуко́вых
Д. ілжэнавуко́ваму ілжэнавуко́вай ілжэнавуко́ваму ілжэнавуко́вым
В. ілжэнавуко́вы (неадуш.)
ілжэнавуко́вага (адуш.)		 ілжэнавуко́вую ілжэнавуко́вае ілжэнавуко́выя (неадуш.)
ілжэнавуко́вых (адуш.)
Т. ілжэнавуко́вым ілжэнавуко́вай
ілжэнавуко́ваю		 ілжэнавуко́вым ілжэнавуко́вымі
М. ілжэнавуко́вым ілжэнавуко́вай ілжэнавуко́вым ілжэнавуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)