ілжэвучо́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. ілжэвучо́ны ілжэвучо́ная ілжэвучо́ныя
Р. ілжэвучо́нага ілжэвучо́най ілжэвучо́ных
Д. ілжэвучо́наму ілжэвучо́най ілжэвучо́ным
В. ілжэвучо́нага ілжэвучо́ную ілжэвучо́ных
Т. ілжэвучо́ным ілжэвучо́най
ілжэвучо́наю		 ілжэвучо́нымі
М. ілжэвучо́ным ілжэвучо́най ілжэвучо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)