іканаста́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іканаста́сны іканаста́сная іканаста́снае іканаста́сныя
Р. іканаста́снага іканаста́снай
іканаста́снае		 іканаста́снага іканаста́сных
Д. іканаста́снаму іканаста́снай іканаста́снаму іканаста́сным
В. іканаста́сны (неадуш.)
іканаста́снага (адуш.)		 іканаста́сную іканаста́снае іканаста́сныя (неадуш.)
іканаста́сных (адуш.)
Т. іканаста́сным іканаста́снай
іканаста́снаю		 іканаста́сным іканаста́снымі
М. іканаста́сным іканаста́снай іканаста́сным іканаста́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)