ізахро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізахро́нны ізахро́нная ізахро́ннае ізахро́нныя
Р. ізахро́ннага ізахро́ннай
ізахро́ннае		 ізахро́ннага ізахро́нных
Д. ізахро́ннаму ізахро́ннай ізахро́ннаму ізахро́нным
В. ізахро́нны (неадуш.)
ізахро́ннага (адуш.)		 ізахро́нную ізахро́ннае ізахро́нныя (неадуш.)
ізахро́нных (адуш.)
Т. ізахро́нным ізахро́ннай
ізахро́ннаю		 ізахро́нным ізахро́ннымі
М. ізахро́нным ізахро́ннай ізахро́нным ізахро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)