ізатэ́рма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ізатэ́рма | ізатэ́рмы | |
ізатэ́рмы | ізатэ́рмаў | |
ізатэ́рме | ізатэ́рмам | |
ізатэ́рму | ізатэ́рмы | |
ізатэ́рмай ізатэ́рмаю |
ізатэ́рмамі | |
ізатэ́рме | ізатэ́рмах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)