ізато́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ізато́н | ізато́ны | |
| ізато́на | ізато́наў | |
| ізато́ну | ізато́нам | |
| ізато́н | ізато́ны | |
| ізато́нам | ізато́намі | |
| ізато́не | ізато́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)