ізапі́кна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізапі́кна | ізапі́кны | |
| ізапі́кны | ізапі́кнаў | |
| ізапі́кне | ізапі́кнам | |
| ізапі́кну | ізапі́кны | |
| ізапі́кнай ізапі́кнаю |
ізапі́кнамі | |
| ізапі́кне | ізапі́кнах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)