ізапле́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізапле́та | ізапле́ты | |
| ізапле́ты | ізапле́т | |
| ізапле́це | ізапле́там | |
| ізапле́ту | ізапле́ты | |
| ізапле́тай ізапле́таю |
ізапле́тамі | |
| ізапле́це | ізапле́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)