ізабутэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ізабутэ́н | ізабутэ́ны | |
ізабутэ́ну | ізабутэ́наў | |
ізабутэ́ну | ізабутэ́нам | |
ізабутэ́н | ізабутэ́ны | |
ізабутэ́нам | ізабутэ́намі | |
ізабутэ́не | ізабутэ́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)