ізабутэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ізабутэ́н ізабутэ́ны
Р. ізабутэ́ну ізабутэ́наў
Д. ізабутэ́ну ізабутэ́нам
В. ізабутэ́н ізабутэ́ны
Т. ізабутэ́нам ізабутэ́намі
М. ізабутэ́не ізабутэ́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)