ізабро́нта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізабро́нта | ізабро́нты | |
| ізабро́нты | ізабро́нтаў | |
| ізабро́нце | ізабро́нтам | |
| ізабро́нту | ізабро́нты | |
| ізабро́нтай ізабро́нтаю |
ізабро́нтамі | |
| ізабро́нце | ізабро́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)