іерагліфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іерагліфі́чны іерагліфі́чная іерагліфі́чнае іерагліфі́чныя
Р. іерагліфі́чнага іерагліфі́чнай
іерагліфі́чнае		 іерагліфі́чнага іерагліфі́чных
Д. іерагліфі́чнаму іерагліфі́чнай іерагліфі́чнаму іерагліфі́чным
В. іерагліфі́чны (неадуш.)
іерагліфі́чнага (адуш.)		 іерагліфі́чную іерагліфі́чнае іерагліфі́чныя (неадуш.)
іерагліфі́чных (адуш.)
Т. іерагліфі́чным іерагліфі́чнай
іерагліфі́чнаю		 іерагліфі́чным іерагліфі́чнымі
М. іерагліфі́чным іерагліфі́чнай іерагліфі́чным іерагліфі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)