ідэнтыфікацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідэнтыфікацы́йны ідэнтыфікацы́йная ідэнтыфікацы́йнае ідэнтыфікацы́йныя
Р. ідэнтыфікацы́йнага ідэнтыфікацы́йнай
ідэнтыфікацы́йнае		 ідэнтыфікацы́йнага ідэнтыфікацы́йных
Д. ідэнтыфікацы́йнаму ідэнтыфікацы́йнай ідэнтыфікацы́йнаму ідэнтыфікацы́йным
В. ідэнтыфікацы́йны (неадуш.)
ідэнтыфікацы́йнага (адуш.)		 ідэнтыфікацы́йную ідэнтыфікацы́йнае ідэнтыфікацы́йныя (неадуш.)
ідэнтыфікацы́йных (адуш.)
Т. ідэнтыфікацы́йным ідэнтыфікацы́йнай
ідэнтыфікацы́йнаю		 ідэнтыфікацы́йным ідэнтыфікацы́йнымі
М. ідэнтыфікацы́йным ідэнтыфікацы́йнай ідэнтыфікацы́йным ідэнтыфікацы́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)