ідэ́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ідэ́йнік | ідэ́йнікі | |
| ідэ́йніка | ідэ́йнікаў | |
| ідэ́йніку | ідэ́йнікам | |
| ідэ́йніка | ідэ́йнікаў | |
| ідэ́йнікам | ідэ́йнікамі | |
| ідэ́йніку | ідэ́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)