ідыясінкраты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідыясінкраты́чны ідыясінкраты́чная ідыясінкраты́чнае ідыясінкраты́чныя
Р. ідыясінкраты́чнага ідыясінкраты́чнай
ідыясінкраты́чнае		 ідыясінкраты́чнага ідыясінкраты́чных
Д. ідыясінкраты́чнаму ідыясінкраты́чнай ідыясінкраты́чнаму ідыясінкраты́чным
В. ідыясінкраты́чны (неадуш.)
ідыясінкраты́чнага (адуш.)		 ідыясінкраты́чную ідыясінкраты́чнае ідыясінкраты́чныя (неадуш.)
ідыясінкраты́чных (адуш.)
Т. ідыясінкраты́чным ідыясінкраты́чнай
ідыясінкраты́чнаю		 ідыясінкраты́чным ідыясінкраты́чнымі
М. ідыясінкраты́чным ідыясінкраты́чнай ідыясінкраты́чным ідыясінкраты́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)