ідыясінкразі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідыясінкразі́чны ідыясінкразі́чная ідыясінкразі́чнае ідыясінкразі́чныя
Р. ідыясінкразі́чнага ідыясінкразі́чнай
ідыясінкразі́чнае		 ідыясінкразі́чнага ідыясінкразі́чных
Д. ідыясінкразі́чнаму ідыясінкразі́чнай ідыясінкразі́чнаму ідыясінкразі́чным
В. ідыясінкразі́чны (неадуш.)
ідыясінкразі́чнага (адуш.)		 ідыясінкразі́чную ідыясінкразі́чнае ідыясінкразі́чныя (неадуш.)
ідыясінкразі́чных (адуш.)
Т. ідыясінкразі́чным ідыясінкразі́чнай
ідыясінкразі́чнаю		 ідыясінкразі́чным ідыясінкразі́чнымі
М. ідыясінкразі́чным ідыясінкразі́чнай ідыясінкразі́чным ідыясінкразі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)