ігу́мення
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ігу́мення | ігу́менні | |
| ігу́менні | ігу́менняў | |
| ігу́менні | ігу́менням | |
| ігу́менню | ігу́менняў | |
| ігу́менняй ігу́менняю |
ігу́меннямі | |
| ігу́менні | ігу́меннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)