іго́лачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іго́лачнік іго́лачнікі
Р. іго́лачніка іго́лачнікаў
Д. іго́лачніку іго́лачнікам
В. іго́лачніка іго́лачнікаў
Т. іго́лачнікам іго́лачнікамі
М. іго́лачніку іго́лачніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)