іго́лачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| іго́лачнік | іго́лачнікі | |
| іго́лачніка | іго́лачнікаў | |
| іго́лачніку | іго́лачнікам | |
| іго́лачніка | іго́лачнікаў | |
| іго́лачнікам | іго́лачнікамі | |
| іго́лачніку | іго́лачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)