іглано́гія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| іглано́гія | |
| іглано́гіх | |
| іглано́гім | |
| іглано́гіх | |
| іглано́гімі | |
| іглано́гіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)