яхі́днічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| яхі́днічанне | |
| яхі́днічання | |
| яхі́днічанню | |
| яхі́днічанне | |
| яхі́днічаннем | |
| яхі́днічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)