ядлаўчы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ядлаўчы́на ядлаўчы́ны
Р. ядлаўчы́ны ядлаўчы́н
Д. ядлаўчы́не ядлаўчы́нам
В. ядлаўчы́ну ядлаўчы́ны
Т. ядлаўчы́най
ядлаўчы́наю		 ядлаўчы́намі
М. ядлаўчы́не ядлаўчы́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)