юкагі́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
юкагі́р | юкагі́ры | |
юкагі́ра | юкагі́раў | |
юкагі́ру | юкагі́рам | |
юкагі́ра | юкагі́раў | |
юкагі́рам | юкагі́рамі | |
юкагі́ру | юкагі́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)