юбіля́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. юбіля́рка юбіля́ркі
Р. юбіля́ркі юбіля́рак
Д. юбіля́рцы юбіля́ркам
В. юбіля́рку юбіля́рак
Т. юбіля́ркай
юбіля́ркаю		 юбіля́ркамі
М. юбіля́рцы юбіля́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)