юбіля́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| юбіля́рка | юбіля́ркі | |
| юбіля́ркі | юбіля́рак | |
| юбіля́рцы | юбіля́ркам | |
| юбіля́рку | юбіля́рак | |
| юбіля́ркай юбіля́ркаю |
юбіля́ркамі | |
| юбіля́рцы | юбіля́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)