юбіля́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
юбіля́р | юбіля́ры | |
юбіля́ра | юбіля́раў | |
юбіля́ру | юбіля́рам | |
юбіля́ра | юбіля́раў | |
юбіля́рам | юбіля́рамі | |
юбіля́ру | юбіля́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)