эцю́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эцю́днік | эцю́днікі | |
| эцю́дніка | эцю́днікаў | |
| эцю́дніку | эцю́днікам | |
| эцю́днік | эцю́днікі | |
| эцю́днікам | эцю́днікамі | |
| эцю́дніку | эцю́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)