этыке́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| этыке́тчыца | этыке́тчыцы | |
| этыке́тчыцы | этыке́тчыц | |
| этыке́тчыцы | этыке́тчыцам | |
| этыке́тчыцу | этыке́тчыц | |
| этыке́тчыцай этыке́тчыцаю |
этыке́тчыцамі | |
| этыке́тчыцы | этыке́тчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)