этнагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. этнагенеты́чны этнагенеты́чная этнагенеты́чнае этнагенеты́чныя
Р. этнагенеты́чнага этнагенеты́чнай
этнагенеты́чнае		 этнагенеты́чнага этнагенеты́чных
Д. этнагенеты́чнаму этнагенеты́чнай этнагенеты́чнаму этнагенеты́чным
В. этнагенеты́чны (неадуш.)
этнагенеты́чнага (адуш.)		 этнагенеты́чную этнагенеты́чнае этнагенеты́чныя (неадуш.)
этнагенеты́чных (адуш.)
Т. этнагенеты́чным этнагенеты́чнай
этнагенеты́чнаю		 этнагенеты́чным этнагенеты́чнымі
М. этнагенеты́чным этнагенеты́чнай этнагенеты́чным этнагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)